امروز 3 خرداد  روز آزادی خرمشهر است.

امام خمینی (رحمته الله علیه) :"خرمشهر را خدا آزاد کرد ."

و  برای من یادآور  سفر امسالمنان به جنوب است  با این که بهار بود ولی خیلی هوا گرم و غیر قابل تحمل بود که خود این موضوع  باعث مشد که دوستانمان بیشتر به اوضاعی که بسیجی ها در هشت سال تحمیلی داشتند و صبر و بردباری و .... آنها فکر کنند .

ولی با همه سختی هایی که در طول مسیر داشتیم به ما خیلی خوش گذشت و علاقه بچه ها به آن جا بیشتر شد که دیگه قصد کردند حتما هر سال جنوب برند. بالاخره هر چی بود باعث تفکر ما شد ....

((از شهدا نمی شود چیزی گفت اما در حقیقت آنان فرشته نبودند. انسانهایی بودند معمولی همچون ما . فرق آنان با دیگران این بود که انسان هایی بودند با اراده و استوار و نفس و هوسشان دربند و افسار. دلی داشتند پر از صفا و صمیمیت و نگاهی چون یک دریا مهربانی . خالصانه و بی نشان زیستند و مردانه پای ایمان و اعتقاد و راه سرخ عاشورا ایستادند و سرانجام رودررو جان خود را با خدا معامله کردند. این همه آن چیزی است که از شهدا می توان گفت .

امروز ما مانده ایم با سبد سبد خاطرات زیبا و شنیدنی آن ها و در این اندیشه ایم که آیا می توان چون آنان شد؟ آیا می توان در مسیری کا آنان در آن بار یافتند گام نهاد ؟

به یقین می توان چون شهیدان شد. فقط دلی می خواهد صمیمی و نگاهی مهربان و قلبی صاف و نیتی پاک و رفتاری خالصانه م گمنام. می توانی خود را بیازمایی. فقط نگاهت را از اسمان دور نکن و در این تاریکی راه از ستاره ای درخشان چشم برمدار.آنان ستاره های راهنمای   بشریت اند !))

از شانسی که داشتیم زمانی که در خرمشهر بودیم مصادف شده بود با تشییع جناره سه تن از شهداء بود نمی شود از احساسی که برایمان داشت قلمی راند