آغاز به نام ایزد پاک تسکین ده بی دلان غمناک

دیرگاهیست بغض غریب بر سکوت ممتد حنجرهایم پنجه می ساید 

دیرگاهیست شانه هایی را می جویم تا کوله بار دلتنگی هایم را بر شانه هایشان بگسترانم 

دیگر خسته ام از جاده هایی که به انتها نمی رسند . از مردمانی که مردمک چشم هاشان جز حجم زرانده سکه ها چیز دیگری نمی بینند .  از نگاهایم که پشت حصارهای دورویی جا مانده اند   

دیگر خسته ام

                       خسته ام

                                    خسته ام .........

شاد و غمگین منشین شادی و غم می گذرد

فارغ از شادی و غم باش که دم می گذرد

هم چو درختان ثمر بخش ثمر بخش به خلق

ورنه این عمر چه بسیار چه کم می گذرد